Herfst

Terwijl de dagen korter worden en de avonden langer, maken we het binnen gezellig. Het is echt zo’n zin die je deze maand in vrijwel alle tijdschriften tegenkomt. Ook in Naober. Dat komt omdat oktober traditioneel dé woonmaand is. In deze Naober geven we extra veel wooninspiratie om het thuis nog sfeervoller te maken. Wat opvalt aan de trends, is dat termen als ‘duurzaam wonen’, ‘natuur in je huis’ en ‘nostalgie’ er veelvuldig in voorkomen. Als ik dan zo rondkijk in mijn eigen interieur, dan denk ik dat ik best hip ben. Met een Arabisch vloerkleed van de kringloop (duurzaam), zelf gevonden vogelveertjes uit het bos (natuur in huis) en veel oude foto’s (nostalgie).

Het doet in elk geval gezellig aan. Daarnaast steek ik elke avond de kaarsjes aan, gooi een extra dekentje over me heen en geniet van een wijntje. Vooral om warm te blijven natuurlijk. Want sinds de energieprijzen de lucht inschieten, vrees ik voor een enorme energierekening en durf ik de thermostaat niet meer zo hoog te zetten.

Nu tipte een collega me over een prachtige en goedkope oplossing. Er circuleert een filmpje op internet waarin ze laten zien hoe je heel simpel je eigen kacheltje bouwt met een waxinelichtje onder twee – aan elkaar vastgemaakte - bloempotten. Ik wilde het thuis al gaan uitproberen, toen ik – op datzelfde internet - las dat natuurkundigen helemaal niet geloven in dit bloempotkacheltje 2.0. Volgens hen maakt het niets uit of je waxinelichtjes brandt mét of zonder bloempot. In beide situaties geven de lichtjes evenveel warmte af. En als je dan toch je woonkamer wilt verwarmen met waxinelichtjes, heb je er heel wat van nodig, aldus de deskundigen. Dat gaat je dan alsnog zo’n 30 euro per avond aan waxinelichtjes kosten. Weer een illusie armer.

We willen met z’n allen zo graag geloven in simpele oplossingen voor moeilijke problemen. “Maor ik gao niet kold zitt’n”, hoor ik mijn vader zeggen. Ik ook niet, al blijft die energierekening me zorgen baren. Net als de aanhoudende dreiging vanuit Rusland. In deze Naober staat het indrukwekkende verhaal van de Oekraïense Valeria die met haar vier kinderen vanuit de havenstad Odessa hiernaartoe vluchtte. Ze kwam terecht op de verbouwde boerderij van de gastvrije Anja en Jan, in het buitengebied van Vorden. Met z’n allen proberen ze er elke dag wat van te maken. Ontroerend. Misschien is dat wat wij ook moeten doen: proberen er wat van te maken. Mijn tip: kruip lekker dichtbij elkaar, zoek de warmte op van goed gezelschap en speel samen een spelletje Mens erger je niet. Samen kunnen we die crisispijn wel verzachten.

Jolanda Hofland, hoofdredacteur Naober.