Lammertijd

Het is ijzig koud, maar de zon schijnt. Daar sta ik dan met het eerstgeboren lam van het seizoen in mijn armen bij de schaapskooi in Epe-Heerde, op de heide. Ik kom hier graag, alleen en met de kinderen. Wandelen, genieten van de rust, de ruimte en het glooiende landschap. Ik druk het lam dicht tegen mijn warme lijf. Onze neuzen raken elkaar. Warme dampkringeltjes stijgen tussen ons op, de strakblauwe lucht in. Wat ben ik een gezegend mens en wat ben ik dol op dieren. Ter plekke stel ik vast dat we veel van dieren kunnen leren.

Vroeger wilde ik dierenarts worden. Als tienjarig meisje pakte ik de telefoon en belde de dierenarts in Vriezenveen, dokter Abma. Ik legde hem mijn droom uit en vroeg hem of ik een dag met hem mee mocht, op pad langs de boerderijen in Twente. Het mocht. Ik sprong een gat in de lucht, bond mijn gele laarsjes op de bagagedrager van mijn fiets en peddelde het avontuur tegemoet. Ik voelde me maar wat stoer, toen ik even later naast de dierenarts in zijn auto door het prachtige Twentse coulisselandschap scheurde. We stopten bij de boeren die de hulp van de veterinair hadden ingeroepen. Wat een belevenis! Ik heb kalfjes geboren zien worden, horens van koeien helpen afzagen (omdat ze anders door de schedel van het dier zouden groeien) en ik zag hoe de arm van de dierenarts steeds dieper in het achterste van een koe verdween. Dat vond ik dan wel wat minder smakelijk, maar het hoort bij het vak.

Ik snoof de geuren van de boerderijen op en dronk de glazen limonade die vriendelijke boerinnen mij voorzetten. Wat een vrijheid, wat een waardevol beroep was dat dierenarts zijn. Toch is het nooit zover gekomen. Waarom niet, leg ik nog wel een keer uit.

Kleine Snoopy (deze naam hebben de kinderen van basisschool Dijkzicht in Welsum het eerstgeboren lammetje gegeven) vindt het welletjes en wrikt zich van mij los. Hij wil terug naar zijn moeder. En terecht. Kuddes grazende schapen op de heidevelden. Ik word daar blij van. Het is een beeld dat bij ons hoort, bij het landschap. Daarvoor ben ik graag ‘adoptieouder’ geworden. Ik roep iedereen op om voor een klein bedrag een lammetje te adopteren. Dan hoeft het beeld van de scheper met zijn schapen en trouwe honden niet verloren te gaan.