Over bekende en bijzondere mensen. Spraakmakende en ontroerende verhalen van onze "naobers".
Gek word ik ervan. Bij elk gesprek, maar ook tijdens het eten, houden mijn kinderen met één oog hun mobiel in de gaten. Honderd keer in een uur komt er een berichtje binnen via WhatsApp, Facebook of Instagram.
Zomer, de tijd van de echte mannen. Waar traditioneel nog veel vrouwen voor de boodschappen en het eten zorgen, vindt er tijdens de zwoele zomeravonden een wisseling van de wacht plaats. Het is barbecuetijd, dus mannentijd!
Even bij mijn moeder langs om koffie te drinken. Ik tref het. Negen oud-klasgenoten van de Moedermavo zitten bij elkaar en ik mag erbij zijn. Het wordt een gezellige ochtend waarbij ze veel herinneringen ophalen.
Boer en ik rijden graag door de mooie Achterhoek. Hij kijkt wat zijn collega-boeren aan het doen zijn. Het laatste jaar wijst hij me vooral op boeren die flink uitbreiden.
Mijn dochter organiseert al een aantal jaren een ‘bootcamp’. U weet wel, met zijn allen de natuur in om te rennen, springen en andere rare capriolen uit te halen. Het percentage dames dat meedoet is hoog. Waarom eigenlijk?
Heel Nederland is aan het tuinieren geslagen. Aan het ‘moestuinieren’ vooral. Jarenlang was het onderhouden van een volkstuin een suffe hobby voor gepensioneerden. Nu is het ineens hip en ontstaan er wachtlijsten.
Vorig jaar rond deze tijd liep Boer fluitend op het erf. De weilanden lagen er bij als biljartlakens en de melkkoeien liepen op 6 april al buiten. De melkprijs was hoog en Boer kocht zo maar drie blokjesblouses tegelijk…
Omdat het nu eenmaal zo is dat aan alle dingen een eind komt, is dit mijn laatste bijdrage aan Naober. Een mooi blad als ‘Naober’ kan alleen maar bestaan als alles goed in balans is. En daar wordt hard aan gewerkt.
Het IJssellandschap wil in het bos vlakbij ons een natuurbegraafplaats aanleggen. Ik heb op het kaartje in de krant gezien, dat ze dat precies tussen de paden, waar we met de honden lopen, willen doen.